W przypadku dalekowzroczności przedmioty znajdujące się blisko wydają się rozmazane, zaś te znajdujące się w oddali są widziane wyraźnie. Dalekowzroczność występuje wtedy, gdy trafiające do oka światło odbite od znajdującego się blisko przedmiotu nie jest dokładnie skupione. Jej przyczyną może nadmierne spłaszczenie rogówki w stosunku do długości oka.
Przedmioty znajdujące się w oddali są widziane wyraźnie, natomiast te w pobliżu wydają się rozmazane.
Jeżeli masz dalekowzroczność, przedmioty znajdujące się w oddali zwykle wydają się ostre, jednak w ciężkich przypadkach nawet one mogą być rozmazane. Wada ta, powszechnie nazywana dalekowzrocznością, bierze się ze zbyt niskiej mocy refrakcyjnej oka (zdolności do załamywania światła).
Rogówka i naturalna soczewka normalnie załamują docierające do oka promienie światła tak, że skupiają się one w jednym ognisku znajdującym się dokładnie na siatkówce, czyli na warstwie światłoczułych komórek wyściełających tylną część oka. Oko z dalekowzrocznością załamuje światło w ognisku znajdującym się za siatkówką. To powoduje problemy ze wzrokiem, szczególnie w przypadku prób skupiania wzroku na przedmiotach znajdujących się blisko. Zamazanie pojawia się dlatego, że światło nie skupia się na siatkówce, z której nerw wzrokowy przekazuje obraz do mózgu.
Przepisywane przez lekarza soczewki oraz moc refrakcyjna dalekowzroczności mają wartość podawaną w dioptriach dodatnich (plus). Im wyższa liczba dioptrii, tym większa wada refrakcyjna.
Promienie światła są załamywane przez rogówkę i soczewkę oka w taki sposób, że ognisko znajduje się za siatkówką.
Dalekowzroczność można mieć od urodzenia lub od dziecka, ale powoduje ona problemy wśród niewielkiego odsetka osób przed 40. rokiem życia. Potem liczba osób na nią cierpiących rośnie. Elastyczność soczewki naturalnej w młodym wieku jest w stanie skompensować dalekowzroczność poprzez zmianę kształtu i skupianie promieni światła dokładnie na siatkówce. Zdolność tę nazywa się akomodacją.
Około 40. roku życia naturalna soczewka może stracić elastyczność, co prowadzi do utraty zdolności kompensacji istniejącej wady refrakcyjnej. Niewielka dalekowzroczność staje się bardziej zauważalna i może wymagać używania okularów do czytania, ponieważ skupianie wzroku na przedmiotach w pobliżu staje się trudniejsze.
Wada ta jest często dziedziczna, ale w rzadkich przypadkach może także pojawić się w wyniku różnych chorób miejscowych lub układowych.
Jeżeli cierpisz na niewielką dalekowzroczność, możesz nie zauważyć pogorszenia wzroku. Nieskorygowana dalekowzroczność może jednak negatywnie wpływać na Twoją jakość życia.
Najczęstsze objawy dalekowzroczności
Regularne badanie wzroku u specjalisty jest ważne. Okulista lub optometrysta może łatwo zdiagnozować dalekowzroczność w ramach podstawowego badania wzroku.
Dalekowzroczność to wada wzroku, a nie choroba. Oko jest nadal zdrowe, ale wymaga pomocy okulistycznej.
Dalekowzroczność można korygować na kilka sposobów. O dostępnych dla Ciebie możliwościach możesz porozmawiać z okulistą lub optometrystą. Najczęściej stosuje się następujące metody:
Ponad połowa ludzi na świecie korzysta z okularów lub soczewek kontaktowych, by móc lepiej widzieć. Dla wielu osób mogą być one najlepszym rozwiązaniem. Obecnie istnieje wiele różnych soczewek okularowych i kontaktowych spełniających szereg potrzeb pacjentów okulistycznych.
Wielu użytkowników okularów i soczewek kontaktowych nie lubi jednak ich nosić i uważa, że zależność od nich przeszkadza im w codziennym życiu.
Wiele osób chce widzieć – dobrze widzieć bez okularów lub soczewek kontaktowych. Rozwiązaniem alternatywnym do korzystania z okularów i soczewek kontaktowych może być laserowa korekcja wzroku. Skonsultuj się z okulistą, który pomoże ci znaleźć najlepsze rozwiązanie dopasowane do twoich potrzeb i stylu życia.