Krótkowzroczność
Życie z krótkowzrocznością
Jeżeli cierpisz na krótkowzroczność, przedmioty znajdujące się w oddali wydają się rozmazane, natomiast te znajdujące się blisko są widziane wyraźnie. Krótkowzroczność występuje wtedy, gdy trafiające do oka światło nie skupia się dokładnie na tylnej jego części. Jej przyczyną może być nadmierna wypukłość rogówki w stosunku do długości oka.
Przedmioty znajdujące się blisko są widziane wyraźnie, zaś przedmioty odległe są rozmazane.
Co to jest krótkowzroczność?
Krótkowzroczność jest najczęściej występującą wadą wzroku na świecie. W niektórych regionach cierpi na nią ponad połowa populacji. Miopia, powszechnie nazywana krótkowzrocznością, bierze się ze zbyt wysokiej mocy refrakcyjnej oka (zdolności do załamywania światła) w stosunku do jego długości. Innymi słowy, promienie świetlne skupiają (ogniskują) się, zanim dotrą do siatkówki, ponieważ oko ma zbyt dużą zdolność skupiającą, zwaną inaczej mocą optyczną.
To powoduje, że przedmioty odległe wydają się zamazane, ponieważ światło nie skupia się na siatkówce, z której nerw wzrokowy przekazuje obraz do mózgu.
Przepisywane przez lekarza soczewki oraz moc refrakcyjna krótkowzroczności mają wartość podawaną w dioptriach ujemnych (minus). Im wyższa liczba dioptrii, tym większa wada refrakcyjna. W zależności od nasilenia krótkowzroczności możesz widzieć wyraźnie wyłącznie przedmioty znajdujące się w odległości kilkunastu centymetrów od Ciebie, a w łagodniejszych przypadkach do kilku metrów.
Promienie światła są załamywane przez rogówkę (1) i soczewkę oka (2) w taki sposób, że ognisko (3) znajduje się przed siatkówką (4).
Przyczyny krótkowzroczności
Nie da się zapobiec krótkowzroczności
Krótkowzroczność zwykle pojawia się u dzieci w wieku 6–12 lat. Prawdopodobieństwo wystąpienia tej wady wzroku jest wyższe, jeżeli jedno lub oboje rodziców także cierpi na krótkowzroczność. Choć każdy jest inny, wada ta zwykle pogłębia się stopniowo co roku, a czasem częściej, aż do późnej nastoletniości. W tym wieku wada refrakcyjna osiąga zwykle swoją maksymalną wartość. W rzadkich przypadkach krótkowzroczność może nadal się pogłębiać.
Choć nie da się zapobiec krótkowzroczności, ponieważ wada ta jest dziedziczna lub pojawia się w okresach szybkiego wzrostu, prowadzone obecnie badania skupiają się na spowalnianiu rozwoju tej wady.
Objawy krótkowzroczności
Najczęstsze objawy krótkowzroczności
- bóle głowy spowodowane przeciążeniem wzroku, na przykład po obejrzeniu telewizji lub wyjściu do kina
- trudność w wyostrzeniu wzroku na odległych przedmiotach, np. podczas kierowania samochodem – szczególnie w nocy
- częste zezowanie i przeciążenie oczu podczas prób wyostrzenia wzroku na przedmiotach znajdujących się daleko
Głęboka krótkowzroczność może prowadzić także do dalszych zmian degeneracyjnych w tylnej części oka, takich jak odklejenie siatkówki. Dlatego tak ważne jest rozpoznanie i leczenie tej wady wzroku. Zarówno okulista, jak i optometrysta mogą rozpoznać krótkowzroczność na podstawie prostego badania wzroku. Miopia to wada wzroku i dopóki nie jest głęboka, nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Oko jest nadal zdrowe, ale wymaga pomocy okulistycznej.
Metody korekcji krótkowzroczności
Krótkowzroczność można korygować na kilka sposobów. O dostępnych dla Ciebie możliwościach możesz porozmawiać z okulistą lub optometrystą.
- Okulary są prostym sposobem na poprawę ostrości wzroku. Okulary korekcyjne eliminują wady refrakcyjne poprzez zmianę kąta, pod którym promienie światła dostają się do oka. W zależności od stylu i budżetu możesz wybierać spośród mnóstwa oprawek i soczewek okularowych.
- Soczewki kontaktowe działają na tej samej zasadzie, co okulary korekcyjne. Soczewki kontaktowe różnią się od siebie materiałem wykonania (soczewki twarde i miękkie) oraz czasem użytkowania (jednorazowe jednodniowe lub soczewki o wydłużonym czasie stosowania). Warto jednak pamiętać, że korzystanie z soczewek kontaktowych wiąże się z pewnym ryzykiem.
- Laserowa korekcja wzroku to kolejna metoda leczenia krótkowzroczności. SMILE, LASIK oraz PRK/LASEK to metody leczenia wad refrakcyjnych w szerokim spektrum dioptrii. Zabiegi te mają wysoką skuteczność. Jednak podobnie jak inne zabiegi chirurgiczne obarczone są pewnym ryzykiem.
- Wymiana soczewki wewnątrzgałkowej (IOL) to kolejna metoda, którą lekarz może zalecić niektórym pacjentom z myślą o skorygowaniu krótkowzroczności. Jest to zabieg chirurgiczny, podczas którego w miejsce soczewki naturalnej wszczepiana jest soczewka sztuczna. Wymiana soczewki wewnątrzgałkowej to zabieg wykonywany często u pacjentów cierpiących na zaćmę, zaś refrakcyjna wymiana soczewki dotyczy pacjentów bez zaćmy. Lekarz zaleci Ci skorzystanie z tego zabiegu, jeśli będzie on dla Ciebie odpowiedni, a także poda właściwy dla Ciebie i Twojej wady refrakcyjnej rodzaj soczewki wewnątrzgałkowej (ang. intraocular lens, IOL). Podobnie jak wszystkie zabiegi chirurgiczne, operacja ta jest obarczona pewnym ryzykiem.
- Fakijna soczewka wewnątrzgałkowa (ang. phakic intraocular lens, PIOL) to sztuczna soczewka, którą wszczepia się obok istniejącej soczewki naturalnej w ramach zabiegu chirurgii refrakcyjnej do zmiany mocy optycznej oka. Podobnie jak wszystkie zabiegi chirurgiczne, operacja ta jest obarczona pewnym ryzykiem.
Środki okulistyczne
Życie z okularami i soczewkami kontaktowymi
Ponad połowa ludzi na świecie korzysta z okularów lub soczewek kontaktowych, by móc lepiej widzieć. Dla wielu osób mogą być one najlepszym rozwiązaniem. Obecnie istnieje wiele różnych soczewek okularowych i kontaktowych spełniających szereg potrzeb pacjentów.
Wielu użytkowników okularów i soczewek kontaktowych nie lubi jednak ich nosić i uważa, że zależność od nich przeszkadza im w codziennym życiu.
Wiele osób chce widzieć – dobrze widzieć bez okularów lub soczewek kontaktowych. Rozwiązaniem alternatywnym dla korzystania z okularów i soczewek kontaktowych może być laserowa korekcja wzroku. Skonsultuj się z okulistą, który pomoże Ci znaleźć najlepsze rozwiązanie dopasowane do Twoich potrzeb i stylu życia.
