Prezbiopia
Dalekowzroczność związana z wiekiem
Prezbiopia (inaczej starczowzroczność) to naturalne pogorszenie wzroku z wiekiem, które zwykle pojawia się po 40. roku życia. Proces starzenia powoduje, że naturalna soczewka traci elastyczność, a przez to zdolność do skupiania wzroku na przedmiotach znajdujących się na różnych odległościach. W rezultacie przedmioty znajdujące się blisko wydają się zamazane.
Przedmioty znajdujące się w oddali są widziane wyraźnie, natomiast te w pobliżu wydają się rozmazane.
Co to jest prezbiopia?
Prezbiopia to schorzenie związane z wiekiem, które powoduje, że przedmioty w pobliżu znajdują się rozmazane. W młodości naturalna soczewka jest elastyczna i potrafi zmieniać kształt, aby móc skupiać wzrok zarówno na bliskich, jak i odległych przedmiotach. Proces ten zwany jest akomodacją oka. Z wiekiem akomodacja nie działa już tak sprawnie. Naturalna soczewka stopniowo twardnieje, traci elastyczność, a przez to zdolność do zmiany kształtu i skupiania światła bezpośrednio na siatkówce oka. Z tego powodu ognisko znajduje się za soczewką, co powoduje rozmazanie obrazu.
W przypadku prezbiopii promienie światła są załamywane przez rogówkę (1) i soczewkę oka (2), ale ognisko (3) światła dostającego się do oka znajduje się za siatkówką (4).
Kiedy pojawia się prezbiopia
Schorzenie to pojawia się zazwyczaj po 40. roku życia, ale dokładny moment pozostaje sprawą indywidualną. Pogorszenie wzroku może wydawać się nagłe, ale brak elastyczności naturalnej soczewki, który powoduje prezbiopię, postępuje przez szereg lat.
Moment pojawienia się prezbiopii oraz stopień jej nasilenia zależą od indywidualnych uwarunkowań anatomicznych i wcześniej istniejących wad wzroku.
Prezbiopię możesz rozpoznać, kiedy czytanie drobnego druku z bliska staje się trudne.
Objawy prezbiopii
Okulista lub optometrysta może łatwo zdiagnozować prezbiopię w ramach podstawowego badania wzroku. Prezbiopię można rozpoznać także samemu po jej najczęstszych objawach takich jak:
- Niemożność odczytania drobnego druku lub cyfr
- Konieczność czytania menu, telefonu komórkowego i innych materiałów poprzez trzymanie ich na wyciągnięcie ręki
Inne objawy mogą obejmować bóle głowy i przemęczenie oczu. Warto regularnie wykonywać badania wzroku u okulisty lub optometrysty.
Metody korekcji prezbiopii
Prezbiopię można korygować na kilka sposobów. O dostępnych dla ciebie możliwościach możesz porozmawiać ze swoim okulistą. Najczęściej stosuje się następujące metody:
- Okulary mogą być wygodnym sposobem na poprawę wzroku. Możesz wybrać jeden z trzech rodzajów okularów: Soczewki dwuogniskowe mają dwie moce, które pozwalają na wyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się blisko i w oddali. Soczewki trójogniskowe posiadają dodatkowy segment soczewki do średnich dystansów. Wszystkie segmenty oddzielone są widoczną linią na szkle. Trzecią opcją są soczewki progresywne, które umożliwiają płynne widzenie na bliskim, średnim i dalekim dystansie bez widocznych linii oddzielających segmenty. Okulary korekcyjne eliminują wady refrakcyjne poprzez zmianę kąta, pod którym promienie światła dostają się do oka. W zależności od stylu i budżetu możesz wybierać spośród wielu oprawek i soczewek okularowych.
- Soczewki kontaktowe działają na tej samej zasadzie, co okulary korekcyjne. Istnieją dwuogniskowe soczewki kontaktowe zaprojektowane specjalnie dla osób z prezbiopią, które umożliwiają wyraźne widzenie w bliży i w dali. Soczewki trójogniskowe pozwalają wyraźnie widzieć przedmioty znajdujące się blisko, daleko, a także na średnim dystansie. Soczewki kontaktowe różnią się od siebie materiałem wykonania oraz czasem użytkowania. Wybór soczewek kontaktowych może być ograniczony, ponieważ wada wymaga zwykle kompromisu na korzyść bliży lub dali. W przypadku soczewek kontaktowych lekarz może także przepisać Ci soczewki monowizyjne: jedno oko skorygowane zostaje do bliży, zaś drugie do dali. Warto jednak pamiętać, że korzystanie z soczewek kontaktowych wiąże się z pewnym ryzykiem.
- Zabiegi laserowej korekcji wzroku takie jak SMILE czy LASIK nie leczą prezbiopii. Kompleksowa metoda leczenia prezbiopii nie istnieje, chociaż istnieje możliwość częściowej kompensacji utraty zdolności akomodacyjnych oka. Z zabiegu LASIK i PRK/LASEK można skorzystać do korekcji krótkowzroczności w jednym oku i dalekowzroczności w drugim. Metoda ta nazywana jest konwencjonalną monowizją. W przypadku tradycyjnej monowizji postrzeganie głębi na średnich odległościach może być ograniczone, zaś poziom ogólnej tolerancji może być różny w zależności od pacjenta. Możesz nadal mieć trudności z wykonywaniem czynności wymagających wysokiej precyzji lub wykonywanych w miejscach słabo oświetlonych. Z tego powodu tradycyjna monowizja może niezupełnie wyeliminować potrzebę korzystania z okularów lub soczewek kontaktowych do wszystkich odległości, a także podczas takich aktywności jak prowadzenie samochodu nocą lub czytanie drobnego druku przez dłuższy czas. Laser Blended Vision (LBV) to zaawansowana postać zabiegu LASIK, za pomocą której chirurdzy leczą pacjentów z prezbiopią. W przeciwieństwie do tradycyjnego leczenia monowizyjnego zabieg LBV rozwiązuje problem na wszystkich dystansach i pozwala widzieć przedmioty znajdujące się blisko, daleko, a nawet na średnim dystansie. Podobnie jak wszystkie zabiegi chirurgiczne, operacja ta jest obarczona pewnym ryzykiem.
- Wymiana soczewki wewnątrzgałkowej (IOL) to kolejna metoda, którą lekarz może zalecić niektórym pacjentom z myślą o skorygowaniu prezbiopii. Jest to zabieg chirurgiczny, podczas którego w miejsce soczewki naturalnej wszczepiana jest soczewka sztuczna. Wymiana soczewki wewnątrzgałkowej (IOL) to zabieg wykonywany często u pacjentów cierpiących na zaćmę, zaś refrakcyjna wymiana soczewki dotyczy pacjentów bez zaćmy. Lekarz zaleci Ci skorzystanie z tego zabiegu, jeśli będzie on dla Ciebie odpowiedni, a także poda właściwy dla Ciebie i Twojej wady refrakcyjnej rodzaj soczewki wewnątrzgałkowej (ang. intraocular lens, IOL). Istnieją specjalne soczewki wewnątrzgałkowe opracowane do korekcji wzroku na różnych dystansach, które nazywane są: wieloogniskowymi, dyfrakcyjnymi lub soczewkami wewnątrzgałkowymi o wydłużonej ogniskowej. Podobnie jak wszystkie zabiegi chirurgiczne, operacja ta jest obarczona pewnym ryzykiem.
- Pierścienie śródrogówkowe są metodą chirurgiczną, która polega na wszczepieniu w rogówkę sztucznej soczewki lub krążka. Zabieg ten poprawia widzenie oka niedominującego na krótkim dystansie do czytania oraz innych czynności wykonywanych na małą odległość. Kieszonki, do których wsuwane są wkładki, mogą zostać wykonane za pomocą urządzenia mechanicznego (mikrokeratomu) lub lasera femtosekundowego. Zabieg ten zmienia właściwości optyczne rogówki i nie wiąże się z usunięciem tkanki rogówki. Podobnie jak wszystkie zabiegi chirurgiczne, operacja ta jest obarczona pewnym ryzykiem.
Po rozpoznaniu u Ciebie prezbiopii możesz skorzystać z różnych opcji leczenia.
Środki okulistyczne
Życie z okularami i soczewkami kontaktowymi
Ponad połowa ludzi na świecie korzysta z okularów lub soczewek kontaktowych, by móc lepiej widzieć. U wielu osób problem ten pojawia się po 40. roku życia, kiedy pogorszenie stanu soczewki naturalnej powoduje potrzebę korzystania z okularów do czytania.
Dla wielu osób mogą być one najlepszym rozwiązaniem, a obecnie – dzięki postępom technologii medycznej – istnieje wiele metod spełniających szereg potrzeb pacjentów okulistycznych. Soczewki dwuogniskowe i zabiegi chirurgiczne takie jak tradycyjna monowizja lub wymiana soczewki wewnątrzgałkowej stanowią alternatywne rozwiązania problemu prezbiopii, chociaż mogą negatywnie wpływać na zdolność rozróżniania poszczególnych dystansów. Jednak zastosowanie soczewek trójogniskowych i zabiegu Laser Blended Vision umożliwia łatwe skupianie wzroku na wszystkich dystansach.
Dlatego też możliwym rozwiązaniem alternatywnym do korzystania z okularów i soczewek kontaktowych może być laserowa korekcja wzroku. Skonsultuj się z okulistą, który pomoże Ci znaleźć najlepsze rozwiązanie dopasowane do Twoich potrzeb i stylu życia.
