Montaż przez wirtualizację

Podczas montażu indywidualne wyprodukowane części są analizowane i łączone w zespoły lub kompletny produkt. W przemyśle motoryzacyjnym, na przykład, często stosuje się w tym celu złożone uchwyty mocujące, takie jak master jig i cubing.

Analiza podczas montażu zazwyczaj pozwala sprawdzić:

1. Jak dobrze dopasowane są do siebie różne części z produkcji. Wskazuje to, czy można je złożyć bez żadnych problemów.
2. W jakim stopniu pojedyncza część z produkcji (rzeczywista) pasuje do modelu CAD (nominalnego) sytuacji montażowej. To ponownie wskazuje, czy proces produkcyjny jest pod kontrolą lub czy części z różnych źródeł mogą być montowane.
3. Podczas konwencjonalnych analiz złożenia pojedyncze części są utrzymywane w wymaganej pozycji za pomocą uchwytów, a następnie mierzone. Mocowania stosowane w przemyśle motoryzacyjnym, takie jak master jig i cubing, wymagają doświadczenia i wiedzy eksperckiej. Są one również kosztowne.

Dzięki systemowi ATOS te fizyczne mocowania nie są już potrzebne: Użytkownik skanuje wszystkie pojedyncze części w złożeniu oddzielnie i w całości w 3D. Modele wygenerowane na podstawie tych pomiarów można automatycznie umieścić we właściwej pozycji w globalnym układzie współrzędnych za pomocą oprogramowania ZEISS INSPECT. Następnie można wykonać ich wirtualne bazowanie. W ten sposób tworzony jest wirtualny montaż.

Wirtualny montaż można analizować na wiele sposobów. Należy odpowiedzieć na pytania:

• Czy wymiary funkcjonalne części są prawidłowe?
• Czy wielkości szczelin i przesunięcia w złożeniu są prawidłowe?
• Czy obraz optyczny montażu spełnia wymagania?

Użytkownik może porównać każdą wyprodukowaną część z innymi rzeczywistymi częściami oraz z modelem CAD. To porównanie zapewnia, że części mogą być montowane bez konieczności ich przerabiania. Zapewnia również możliwość wymiany każdej części w montażu. Oznacza to, że części produkowane w innych zakładach produkcyjnych lub części od różnych dostawców mogą być również montowane.